zondag 16 juni 2024

Rabarbertaart

In een hoek van de tuin van mijn schoonouders stond veel rabarber. Het huis werd verkocht. Nu ben ik van nature nostalgisch aangelegd en bij wijze van afscheid oogstte ik bij het allerlaatste rondje door de tuin een laatste keer rabarber 'van moeke en voke'. Ik deed ook een rabarberplantje uit en plantte het in onze eigen tuin. Dankzij de regen van de voorbije weken ziet het er naar uit dat het plantje aanslaat. Zo is al die regen toch nog voor iets goed...

Een deel van de geoogste rabarber sneed ik in stukjes en vroor ik in om er binnenkort aardbeien-rabarberconfituur mee te maken. 

Van een ander deel maakte ik heel eenvoudig compote door stukjes rabarber met een klein beetje water gedurende een tiental minuten tot moes te koken en daarna naar smaak te zoeten met suiker. Deze rabarbercompote smaakt heerlijk bij yoghurt.

Van de laatste rabarber maakte ik deze rabarber crumble: mijn favoriet!


Recept rabarber crumble

Ingrediënten:
  • 150 gram suiker (2 x 75 gram)
  • 150 gram bloem
  • 90 gram boter 
  • een snufje zout
  • 500 gram rabarber
  • vanillesuiker (zie recept Laura's Bakery: zelf vanillesuiker maken )
  • een flinke snuf kaneel
Bereiding:
Verwarm de oven op 180 graden. Was de rabarber en snijd in stukjes. Schillen hoeft niet. Als je de schil er aan laat, krijgt de rabarber een mooie, roze kleur. Doe de rabarber in een pan samen met de helft van de suiker, kaneel en vanillesuiker. Verwarm ongeveer 5 minuten zodat de rabarber een beetje uit elkaar valt.
Doe de bloem, het snufje zout en de overige 75 gram suiker in een kom. Voeg hier de koude boter in stukjes aan toe en kruimel dit met je vingers door elkaar tot een kruimeldeeg. 
Vet een taartschaal in met boter. Verdeel hier de rabarberstukjes over en dek af met het kruimeldeeg. Bak gedurende 20 minuten in een voorverwarmde oven.



De rabarber crumble smaakte heerlijk in de tuin onder de appelboom met een lekker tasje koffie!
Over de trui die ik aan het breien ben, vertel ik de volgende keer meer.


En kijk hier toch eens hoe mooi en bijzonder: een hartje op de rabarber! Daar maakt mijn hart dus een sprongetje van!

zaterdag 15 juni 2024

Nanna het mooie eendje

 Maak kennis met Nanna! Is ze niet superschattig?!


Nanna houdt van bloemetjes en zit graag in het gras te genieten van de natuur rondom haar. Ze is dol op madeliefjes en op de geur van Robertskruid.


Ook aan de rand van het water kan je haar vaak vinden, dromerig voor zich uit te kijken.


Ik breide Nanna volgens het patroon in het Engelstalige boek: 'Mouche & friends - seamless toys to knit and love' van Cinthia Vallet. Dat je de knuffels aan één stuk door breit, dus zonder ineen te hoeven naaien nadien, klopt echt, dat vind ik zo knap! Je begint voor dit eendje te breien aan de snavel en op het laatst blijft enkel de vulopening open die je met de hand dicht naait. De patronen zitten zo ingenieus in elkaar en elke stap wordt supergoed uitgelegd. Het enige wat je moet doen is stap voor stap de breibeschrijving volgen en dan komt het helemaal goed. 
Zowel Nanna als haar kleedje zijn in mijn plantengeverfde wol gebreid: haar lijfje is gebreid in garen geverfd met walnoten en haar snavel en pootjes zijn gebreid in garen geverfd met meekrap.
De streepjes van haar kleedje zijn afkomstig van o.a. Coreopsis, Japanse indigo, zwarte stokroos, cochenille en Dahliabloemen. Voor de vulling koos ik voor zuivere wol zodat ze volledig uit puur natuurlijke materialen bestaat.  


Er staan zoveel schitterende knuffels in het boek van Cintia en ik heb heel veel plantengeverfde wol in mijn voorraad dus er gaan ongetwijfeld nog meer knuffeltjes volgen. Het is fijn om hier mee bezig te zijn: de focus die je toch wel nodig hebt om het patroon te volgen maakt dat je niet over andere dingen kan beginnen piekeren en werken met natuurlijke materialen is altijd fijn. Je ziet al breiend als het ware een wezentje ontstaan en dat maakt me blij.

woensdag 10 juni 2020

Rozen en vlierbloesem

De geur van rozen kan zo heerlijk bedwelmend zijn!
Maar wist je dat rozen ook zalvend zijn voor de ziel?
Als je ruikt aan een roos, dan zal je merken dat dit je rustig maakt en stilte brengt in je hoofd. 
Er gaat een vorm van troost uit van rozen. Als je verdriet hebt of rouwt om een geliefde, dan is de geur van rozen, in de vorm van verse bloemen of (de erg kostbare) etherische olie als een warme, troostende deken die je om je heen slaat. 
Rozen hebben een verzachtend en herstellend effect op het zenuwstelsel. 
Zowel de bloemen als de rozenbottels zitten boordevol antioxidanten en voedingsstoffen. 
Hierdoor heeft de roos ook een vitaliserend effect op het lichaam en helpt ze om vermoeidheid te bestrijden.



Om deze fantastische eigenschappen te kunnen benutten, besloot ik om met bloemen van Rosa rugosa twee bereidingen te maken: een zomerse rozensiroop en een rozenlikeur.


Ik deel hier graag mijn werkwijze voor de rozensisoop:

Pluk genoeg rozen om een glazen bokaal mee te vullen.
Leg de rozen eerst eventjes op een propere handdoek zodat kleine kriebeldiertjes nog kunnen ontsnappen. Doe de rozen (knoppen mogen er ook bij) in de gesteriliseerde, glazen bokaal. 
Ik steriliseer mijn (propere, gewassen) glazen bokalen in de oven op 150°C gedurende 15 minuten. Gemakkelijk en heel efficiënt! 
Doe er een in schijfjes gesneden, biologische citroen bij en overgiet met water tot aan de rand van de bokaal. Sluit af en zet de bokaal op een zonnige plek weg. 
Het is prachtig om te zien hoe de kleur langzaam verandert in een haast fluo roze!
Na twee dagen, als de rozen hun inhoudsstoffen hebben afgegeven en bruin beginnen te worden, zeef je de bloemen en de citroen uit de vloeistof door een neteldoek of door een propere keukenhanddoek.
Zorg ervoor dat je de vloeistof er zoveel mogelijk uitwringt, des te meer helende stoffen en smaakstoffen voeg je toe aan je siroop.
Meet in een maatbeker hoeveel vloeistof je precies hebt en voeg er de helft suiker of honing aan toe. 
Bijvoorbeeld voor 500 ml vloeistof  voeg je 250 g suiker of honing aan toe. 
Breng dit in een pannetje aan de kook, roer tot de suiker of honing is opgelost en giet de siroop in een fles. In de koelkast blijft deze siroop zeker enkele maanden goed.
Deze siroop proeft en ruikt echt naar rozen en is een heerlijke toevoeging aan een glas bruiswater... of champagne!

De rozenlikeur maakte ik door rozen in een gesteriliseerde, glazen bokaal te doen samen met vloeibare acacia honing en cognac van 40°C. Door de alcohol worden andere inhoudsstoffen uit de bloemen gehaald dan door de waterextractie. Je zou dit ook een alcoholtinctuur kunnen noemen, maar dan wel een héél lekkere!
De bokaal staat nu nog enkele weken op het aanrecht te trekken. Begin juli, na 6 weken trekken, zeef ik de vloeistof door een neteldoek en dan is de rozenlikeur klaar voor gebruik: een 20-tal druppeltjes per keer in een glas water als je hem bij bepaalde klachten wil gebruiken of gewoon een klein likeurglaasje omdat het zo lekker is!


Ook de vlierbloesems geuren fantastisch deze tijd van het jaar. Mmm... het is één van mijn lievelingsgeuren. Wanneer de vlierstruik in bloei begint te komen, stop ik er steevast bij om aan de bloesem te ruiken.
Naar jaarlijkse gewoonte maakte ik van vlierbloesem enkele flessen siroop volgens dezelfde wijze als ik hierboven beschreven heb. 



Naast vlierbloesemsiroop kan je nog veel meer bereidingen maken met vlierbloesem. 
Ik zorg ervoor dat ik steeds gedroogde vlierbloesem in huis heb omdat dit niet alleen heel lekker is in zelfgemaakte theesamenstellingen maar bijvoorbeeld ook heel goed is om in te zetten bij griepachtige toestanden.
En natuurlijk zorg ik er ook voor dat ik nog heel veel bloesems laat hangen aan de vlierstruik zodat ik in de nazomer vlierbessensiroop kan maken!


woensdag 3 juni 2020

Zomer en een nieuw begin!



Schoorvoetend, aarzelend en een tikkeltje onzeker zet ik mijn eerste stapjes om deze blog nieuw leven in te blazen...
Ik ben er lange tijd tussenuit geweest, veel te lang. Omdat ik helemaal geen 'computerkrak' ben, kost het mij veel tijd om uit te zoeken hoe alles precies werkt: hoe voeg ik ook alweer een foto in? Hoe pas ik het lettertype aan? Hoe verander ik de layout van mijn blog? 
'Vereenvoudigen' is daarbij mijn codewoord! 


En wat heb ik in hemelsnaam mee te delen aan de wijde wereld?! Niet veel bijzonders, vrees ik. Je hoeft hier geen diepzinnigheden te verwachten. Geen filosofische uiteenzettingen. Geen creatieve handleidingen, geen 'wauw' foto's, geen reisverslagen naar verre, avontuurlijke bestemmingen,... 
Ik richt mijn aandacht op de kleine, eenvoudige dingen rondom mij. 
Die geven mij de meeste voldoening.
Ik kan heel erg genieten van de natuur die nu, begin juni, al op een zomers hoogtepunt lijkt te zijn,
van een wandeling langs een bloemenweide,


of door de bossen,


of langs een klein riviertje (waar helaas momenteel veel te weinig water in staat).
De natuur geeft mij energie. 
Laat ik daar maar mijn eerste blogje mee afsluiten.
Hopelijk tot heel snel!

dinsdag 22 oktober 2019

Herfst


Het was vandaag een mooie herfstdag en samen met mijn beste vriend, onze lieve hond Benno,  ben ik gaan wandelen in een natuurgebied niet ver van ons.

Ik hou van de herfst.

Van de geur van een bos in oktober. Van de herfstzon die niet meer zo fel schijnt, maar die af en toe nog flink haar best doet, zachter, tederder.
Ik hou van zijn kleurenpracht: niet meer zo explosief als in de zomer, maar gedempter, rustiger. 
De wereld is gehuld in aardetinten: bruin, geel, oranje en... rood met witte stippen!

De vliegenzwam is mijn favoriete paddenstoel! Een vliegenzwam ziet er zo sprookjesachtig uit en doet mij onwillekeurig denken aan kabouters. Vast een overblijfsel uit mijn kindertijd. Elke keer weer wanneer ik een wandeling in het bos maak, vind ik het zo leuk om uit te kijken naar de vliegenzwammen. Het valt mij op dat er dit jaar echt enorm veel vliegenzwammen te bespeuren zijn. Ik ben er alleen vandaag al op onze zes kilometer lange wandeling tientallen tegen gekomen.

De herfst mij ook altijd een tikkeltje weemoedig. Hij doet mij vaak terugverlangen naar lang vervlogen tijden, toen ik een jong meisje was en mijn moeder nog leefde. Mooie herinneringen zijn goed om te koesteren. Het hoort ook bij de herfst: stilstaan bij wat is geweest, diep inademen en loslaten. Zoals de natuur het ons voor doet. 
 
















Zouden deze bramen nog de kans krijgen om te rijpen?

















De boom in het bos 
liet in de herfst alles los.
Alles liet hij gaan.
Hij fluisterde zacht: 
'loslaten is nodig 
om sterker in 't leven 
te staan'

















Een heuse verzameling van vliegenzwammen!

















De ene vliegenzwam is nog mooier en sprookjesachtiger dan de andere. Soms is er ook één met een enkel stukje eruit gebeten. Welke diertje heeft daar een hapje van genomen, vraag ik mij dan af (of was het een kabouter?!).

















Onze hond is niet in vliegenzwammen of andere paddenstoelen geïnteresseerd en zal er dus gelukkig niet van eten want hij is erg giftig... 
Benno geniet er heel veel van om samen met zijn baasje te wandelen in de natuur, zijn neus te volgen en her en der te snuffelen. 

vrijdag 13 januari 2017

Maak zelf je eigen patchwork placemates

Nog eens nieuws op deze 'blog op rust'! Dat is lang geleden, hè. Ik wil hier met jullie (en speciaal voor Cathy!) delen hoe ik patchwork placemates maak zoals de deze: 


Want dat is namelijk helemaal niet moeilijk of ingewikkeld en heel leuk om te doen! 
Begin maar vast een vijftal mooie, bij elkaar passende stofjes uit te zoeken. Uit ieder lapje moet je een rechthoek kunnen knippen op de maat van je placemate + 4 cm extra langs de 4 zijden. 

Stap 1:
Knip 5 rechthoeken en leg ze met de bovenzijde naar onder netjes op elkaar. Kies of je schuine blokken of rechte (zoals de placemates hierboven) wilt en duidt dit aan met potlood lijnen. Je verdeelt je rechthoeken met andere woorden in 5 blokken, zoveel blokken als dat je stofjes hebt.

Stap 2:
Knip door de 5 stoflagen heen en volg daarbij zo nauwkeurig mogelijk de potloodlijnen. Nu kan je beginnen puzzelen!

Stap 3:
Puzzel tot je 5 placemates bij elkaar hebt met alle verschillende stofjes. Die onderdelen stik je, zoals bij patchwork, aan elkaar met een naadtoeslag van een 0,5 cm. De naadtoeslag aan de achterkant strijk je naar 1 kant. Nu is je bovenstof klaar! 
De achterkant van de bovenstof ziet er nu zo uit:


Stap 4:
Als tussenvoering gebruik ik zelf graag een (oud) flanellen laken. Knip 5 rechthoeken die iets groter zijn dan de maat van je placemate (bijknippen kan nadien nog).

Stap 5:
Leg de bovenstof met de goede kant naar boven op de flanellen lap.  Speld vast. Stik elke naad door. 


Stap 6:
Voor de onderkant van de placemate gebruik je best een wat stevigere stof, bijvoorbeeld afkomstig van een oud tafellaken. Ja, ja, deze placemates zijn ideaal om allerlei stoffen te recycleren!
Knip opnieuw 5 rechthoeken uit de stof, deze keer op maat van de bovenstof-met-voering. Leg de bovenstof met de goede kant naar beneden op de goede kant van de onderstof en speld vast.


Stap 7:
Stik rondom de placemate maar laat hierbij een keeropening van een 10-tal cm aan de zijkant. Keer binnenste buiten en strijk het geheel.

Stap 8:
De finishing touch! Stik rondom op een 0,5 cm en stik daarbij de keeropening netjes dicht. 


Stap 9:
Geniet van je eigen unieke, handgemaakte creatie! Dek de tafel (of laat iemand anders dit doen) met je placemates en wees trots op jezelf...

Zo, ik hoop dat mijn stappenplan duidelijk is? Stel gerust vragen of geef opmerkingen of aanvullingen naar believen.
Heel veel plezier met het maken van de placemates en laat het me weten als je ze zelf gemaakt hebt!

Fijn weekend!