Over de maand mei en de rust die is weer gekeerd

'Ineens' is het 26 mei en zie ik dat mijn laatste blogbericht dateert van 1 april...
Ai, ai, hoog tijd om nog eens wat aandacht te besteden aan mijn fel verwaarloosde blog en om er wat kleur aan toe te voegen, want de sjaal uit mijn laatste bericht lijkt nu wel erg winters en somber van kleur...

Tegen het prachtige, felle geel van boterbloemen kan wat mij betreft niets op! Ieder jaar wanneer ik de eerste boterbloemen langs de kant van de weg zie verschijnen, maakt mijn hart een sprongetje!

 

Ook op de seizoentafel heb ik een bosje veldbloemen gezet. Dit plekje in huis betekent voor mij een rustpuntje. Vroeger zag de seizoentafel er veel uitbundiger uit, toen onze dochter klein was en iedere keer verrukt en blij wanneer ik weer met vilt een seizoentafelpopje had gemaakt. Nu zet ik deze seizoentafel vooral voor mijzelf en is ze ook wat soberder geworden. Ik mag natuurlijk hopen dat de rustgevende kracht ervan ook uitstraalt op mijn gezin!

Wat mij elke dag opnieuw rust geeft, is haken. Zoals steeds ben ik met verschillende projectjes tegelijk bezig: kleine tussendoordingetjes zoals een zonnebloem haken of het mandje uit het boekje 'Haken en kleur Feest' maar ook grotere dingen zoals mijn regenboogdeken die je hierboven kan zien. Ik heb nog 7 lapjes oftewel 1 rijtje te gaan en dan zijn alle 70 gekleurde lapjes verwerkt in mijn deken, dus het is bijna 'showtime'! ;)
Met al die kleurtjes is het echt wel een deken om vrolijk van te worden, maar tegelijk brengt het omhaken met beige ook wat rust en verbinding in het geheel.

Wat mij ook altijd rust brengt, is wandelen in de natuur...

Gelukkig hoef ik daarvoor niet ver te rijden en zijn er verschillende mooie natuurgebieden bij ons in de buurt. En mijn grote, lieve hondenvriend is altijd bereid om mij te vergezellen, als dat niet fijn is!

Ik sta er steeds versteld van hoe de seizoenen evolueren. Nog maar een paar maandjes geleden zag het er kaal uit en zie nu eens al dat groen!

Vol verwondering en bewondering...

... en met enige verbeelding is deze afgezaagde boomstronk toch echt wel een hartje, nietwaar?

 

En zo ben ik hier weer een klein beetje 'bijgepraat' en kan ik hopelijk na een drukke en  turbulente periode weer meer tijd vrijmaken om te bloggen en jullie blogs te lezen...

 

Lieve groeten,

Hilde