zondag 4 januari 2015

Chloë jas

Et voilà!

Mijn Chloë jas is zo goed als af!
Het zou gemakkelijk zijn om hier te schrijven: 'eens ik het patroon had overgenomen, stak de jas in no time in elkaar'. Maar, lieve bloglezeressen, niets is minder waar en ik wil jullie echt niet voor de zot houden... Uuuuuuuren tijd zitten er in deze jas! Het is vooral de voering die mij genekt heeft (en die ik dan nog niet eens heb laten fotograferen door dochterlief, merk ik nu!).

 
Er mankeert nog iets aan de zoom (hij valt niet schoon en is wat bobbelig) waardoor ik die opnieuw onder handen ga moeten nemen. Ik heb al wijze raad ingewonnen bij mijn schoonmoeder die zeer goed kan naaien, maar de goesting om de hele onderkant los te tornen ontbreekt me momenteel.     


Ik heb de mouwen verlengd (volgens het patroon kwamen deze maar tot aan de ellebogen en dat leek me 's winters toch wat onpraktisch, koukleum als ik ben...) en ik heb de zijkanten serieus versmald. In eerste instantie had ik dit niet gedaan maar hield ik mij braafjes aan het model dat wat 'oversized' is. Maar toen ik de jas, zonder voering (godzijdank), al een eerste keer showde aan mijn man, zei deze: 'mmmm... je toont er precies nogal dik mee'. Tja, dat hoort waarschijnlijk geen enkele vrouw graag zeggen, dus was de enige oplossing: de jas terug uit elkaar tornen en versmallen. Per slot van rekening wil ik een jas om effectief te dragen (liefst onder goedkeurend oog van mijn gezinsleden) en niet om in de kast te hangen, hè.
En toen kwam het verhaal van de ezel die zich geen twee keer aan dezelfde steen stoot, maar ik dus wel... Er zitten steekzakken in de zijnaad verwerkt. Het ene zakdeel stik je zus aan het voorpand, het andere zakdeel zo aan het achterpand en vervolgens stik je de hele boel aan elkaar... Je raad het vast al: vooraleer die vier zakdelen allemaal juist gestikt waren, dat heeft eventjes geduurd...
Toen ik de jas begon te maken, zei ik: 'de stof is precies wat dun, ik zal in de solden toch nog op zoek moeten gaan naar een dikkere winterjas, dit wordt meer een tussenseizoen jas', maar niks daarvan: dun of niet, deze jas heeft mij zoveel tijd en moeite gekost dat ik hem tot het einde der dagen zal blijven dragen, nèh! ;)

9 opmerkingen:

  1. Haha hoe een herkenbaar verhaal... vorig jaar maakte ik ook een winterjas en amaai dat heeft ook bloed, zweet en tranen gekost! Je voering is prachtig die zagen we al bij de vorige post! En de hele jas zelf? Die is echt geslaagd! En met die kleurrijke sjaal Top! Als je de zoom een beetje perst, zou ie dan niet goed komen? Om eerlijk te zijn zie ik het wel niet bobbelen! Dus zo'n vaart zal het wel niet lopen...
    Ik moet wel lachen met je echtgenoot... je staat er precies wat dik mee!!! Haha om te ontploffen op dat moment! :-))) Maar ge moogt er superfier op zijn! 't Is een prachtjas!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nu je 't zegt: jij hebt vorig jaar ook een winterjas gemaakt, dat las ik toen op jouw blog! Pfff...
      Vanaf nu naai ik toch een tijdje gemakkelijkere dingen, hoor!
      Merci!

      Verwijderen
  2. Uren werk maar hij is wel echt mooi geworden. Je mag er fier op zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Hilde,

    Ik zie hem ook graag, hij staat je bijzonder goed;
    Ik denk dat het ook de eerste keer is dat ik je helemaal op foto zie (tenzij ik iets heb gemist). Het is altijd handig ook een gezicht bij een naam te hebben.

    Zeker wanneer dat lieve gezicht dan ook nog een mooi presentje in de kerstkaart heeft gestopt :)
    Het is vandaag gearriveerd. Dikke dankjewel; ik doe er een blogpost over zodra ik de tijd vind, de stof past bij je blognaam!

    (Ik merkte daarnet ook dat ik je niet eens volg en dat terwijl ik regelmatig langskom, vreemd, ik dacht dat ik in je lijst stond, bij deze is dat dan bijgestuurd)

    fijne avond,

    Brigitte

    P.S. Als het mijn jas was, zou ik er nog een pelsen kraag bovenop maken (maar ja, ik ben bevooroordeeld want ik koop bijna alleen maar jassen met een pelsen kraag, lekker warm en topt ook mooi af...)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel, Brigitte!
      De foto 'in vol ornaat' heb je aan mijn man te denken, hij vond het maar stom om een foto te posten zonder hoofd en ach, het is eigenlijk niet zo'n big deal, toch?!
      Ik ben blij dat het presentje in de smaak valt!
      Goeie tip van dat pelsen kraagje!

      Verwijderen
  4. Hilde, ik vind de jas héél geslaagd. Ik zie hem ook nergens bobbelen, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die jas is wel super geworden en ja het verhaal is herkenbaar ,maar goed je doet het en daar gaat het om ,ook ik ben altijd met 100 dingen tegelijk bezig maar af komt het hoor maar duurt soms even ,lieve groet marloeskreatief

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bloed, zweet en tranen (fijn zo'n eerlijke man... dik?) heeft hij gekost, maar het resultaat is prachtig én staat je goed!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie!
Ik lees ze met veel plezier!